Het inzetten van een travers is vaak een ‘dingetje’. Ik heb een lange zijde uitgekozen waar de achterhand van mijn paard naar binnen moet, ik ga doorzitten, rijd de wending door, leg mijn buitenbeen naar achter en denk: daar gaan we dan.
En op het moment suprême, als het dan allemaal zou moeten gebeuren, is het enige dat ‘gaat’: de spanningsmeter.
Ik zit niet lekker meer
Van nul tot honderd gaat-ie, in twee seconden. Het oplopen van die spanningsmeter zorgt ervoor dat ook ik verstrak. Iets wat ik trouwens eigenlijk al deed toen ik die lange zijde uitkoos waar het allemaal moest gaan gebeuren. Mijn paard – dat bij het inzetten van travers vaak nog denkt aan ‘galop’ – verstrakt gezellig met me mee. Ik zit niet lekker meer, de rug van mijn paard voelt als een plank. Hij komt terug in tempo én tegen de hand en ik? Ik zit te balen, én te stuiteren.
Cadeautjes van je paard
Wat kunt doen, om dit te voorkomen wordt haarfijn duidelijk tijdens de online cursus Doorzitten als een prof, met Sara Ouwehand. “Als je bekkenbodem samentrekt,” vertelt Zware-Tour-amazone Sara Ouwehand, “dan kun je niet doorzitten. Om te kunnen doorzitten heb je beweging in je bekken nodig. Misschien hoorde jij vroeger tijdens de manegelessen een instructeur zeggen dat je moest stilzitten als je ging doorzitten, maar dat kan helemaal niet. Op een bewegend paard moet je niet stilzitten. Je moet juist meebewegen: met je bekken. Als je dat kunt, krijg je heel veel cadeautjes van je paard. Dan wordt zijn ruggebruik beter, zijn gangen en uiteindelijk ook zijn travers.”
Ik ben naar stal…
Sara nodigt de amazone aan wie ze lesgeeft tijdens de cursus ‘Doorzitten als een prof’ uit om nogmaals de travers in te rijden. “Blijf open in je bekken, beweeg mee, zet hem schuin en laat hem iets meer naar voren trekken. Als hij niet reageert tik je hem een keer vanuit je onderbeen en als het nodig is ga je even lichtrijden. Rijd een paar passen travers en dan eruit.”
Het is het lichtrijden dat ervoor zorgt dat het paard ontspant. Het is het tempo dat ervoor zorgt dat de travers er beter uitkomt. Het is de korte duur van de oefening die het paard het vertrouwen geeft dat-ie het kán. Het is het soepele meebewegen van de amazone dat ervoor zorgt dat het paard de oefening uitvoert zonder te verstrakken.
Ik zet mijn computer uit, trek mijn rijbroek aan en gris mijn jas van de kapstok. “Ik ben naar stal”, roep ik. “Travers oefenen.”